Welkom bij de duurste poppenkast ter wereld! Dat is hoe ik de verkiezingscampagne in de Verenigde Staten zou aankondigen. Nu President Obama het volk teleurgesteld heeft in al zijn verwachtingen, is het nu tijd voor de volgende President. En hoewel Obama misschien een raciale doorbraak heeft gemaakt door de eerste zwarte President van Amerika te zijn, heeft het voor de samenleving weinig nut gehad. De volgende doorbraak lijkt nu te volgen, vrouwenemancipatie. Maar ook dit zal weinig nut hebben voor de Amerikaanse bevolking.
Even voorstellen: Ten eerste hebben we Hillary Clinton. In 2008 verslagen door Obama maar staat er nu weer. Doorgewinterde politicus met veel connecties in Washington. Ten tweede hebben we Bernie Sanders, een oud socialistisch mannetje dat zich vooral richt op het klimaat en de ongelijkheid van inkomens. Ten derde hebben we de vastgoedmagnaat Donald Trump, een racistische miljardair met een hele grote mond. Dan hebben we nog als laatste de rechtse John Kasich, ooit werkzaam als investeringsbankier. Alle andere kandidaten hebben zich ondertussen teruggetrokken.
Hillary Clinton
Voormalig First Lady ten tijde van Bill Clinton’s presidentschap en minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton maakte op 12 april 2015 bekend zich kandidaat te stellen voor de komende presidentsverkiezingen. Als Democraat word zij mede dankzij haar politieke verleden als frontrunner gezien, op de voet gevolgd door Bernie Sanders. Natuurlijk kennen we Hillary allemaal dankzij de Monika Lwenski affaire. De hele affaire heeft Hillary een biografie opgeleverd, maar ze blijft manlief Bill ten alle tijden steunen. Dan is er ook nog de hele affaire met de Irak oorlog van Bush, waar ze in eerste instantie volledig achterstond, maar toen later bekend werd dat Irak was binnengevallen voor de olie, erkende zij een fout gemaakt te hebben. Voor sommigen misschien een blijk van goed geweten, voor de meesten toch echter een blijk van zwak leiderschap en het proberen te redden van eigen huid. Haar grootste donateur? Emily’s List. Een organisatie die vrouwen in de politiek steunt. Geslacht heeft natuurlijk niets te maken met het uitvoeren van een Presidentiële functie.
Bernie Sanders
In 2015 nog tot ‘Person of the Year’ uitgeroepen door Time magazine begon zijn politieke carrière in 1971. Hij sloot zich aan bij een politieke party in Vermont, de Liberty Union Party, die zich verzette tegen de Vietnamoorlog. We weten natuurlijk allemaal wat er met de laatste President is gebeurd die zich hier tegen verzette. Daarnaast is hij zeer gecharmeerd van Paus Franciscus, die qua denkbeeld niet ver van Sanders zit. Hij strijd tegen de Farmaceutische industrie die met de nieuwe TTIP wetten veel te veel macht in de hand krijgen. Hoewel van Joodse afkomst, lijkt hij geen Zionistische achtergrond te hebben. Wat natuurlijk alleen maar goed is. Bernie Sanders misschien te mooi om waar te zijn? We gaan het zien.
Donald Trump
Met een vermogen van 4,1 Miljard Dollar kan Trump met gemak zijn eigen campagne financieren. Ontevreden Amerika steunt hem massaal met zijn racistische ideeën en denkbeelden. Gedreven door emoties zoals angst en haat weten zijn supporters niet waar zij mee bezig zijn. Tegen buitenlanders, tegen immigranten. Wat een klinkklare onzin. De Amerikaanse kolonisten waren ooit zelf ook buitenlanders en immigranten. Hoe hypocriet kun je zijn. Persoonlijk geef ik hem geen schijn van kans aangezien hij overduidelijk campagne voert om verdeeldheid te zaaien, niet om te winnen. Mocht hij toch winnen, wat slechts een theorie is, dan zal het de eerste President zijn die ze terecht mogen vermoorden. Het moet onderhand toch wel duidelijk zijn dat haat zaaien de maatschappij alleen maar verder afbreekt. Rust in vrede, Donald. Want van binnen ben je al hartstikke dood.
John Kasich
Een gematigde Republikein. Tegen abortus, maar voor strenge gevangenis straffen. Tegen versoepeling van het drugsbeleid, maar voor troepbezetting van koloniën zoals Irak. Voor Obama care en zorg voor de armere bevolkingslaag. Tegen het homohuwelijk, maar voor een betere norm van schoolexamens. Eigenlijk gewoon een doodsaaie opvulling van de kandidatenlijst. Maar natuurlijk 100 keer beter dan Donald Trump.
De poppenkast
Waarom lijkt het allemaal toch zo gemaakt? Waarom ziet alles er toch zo nep uit? Waarom is het gewoon één grote show die de leider moet kiezen van de machtigste natie ter wereld? Het lijkt wel op de Capitol van de Hunger Games! Allemaal namaak. Wat gaan we dus doen? Follow the money! We gaan dus gewoon even kijken wie de verschillende kandidaten financieren. Zo zien we dat Goldman Sachs, één van de grootste banken ter wereld, aan zowel Clinton als Marco Rubio, die zich inmiddels heeft teruggetrokken, financieel steunt. Microsoft doneert zowel aan Sanders als aan Marco Rubio. John Kasich, ooit investeringsfinancier bij de Lehman Brothers, ziet toe hoe zijn oude bankmaatjes ook Hillary financieren. En dit is slechts het begin. Grote banken zoals JP Morgan en andere grote bedrijven zoals Wells Fargo, Ralph Lauren, Apple Inc, Time Warner en 21st Century Fox zijn wereldmagnaten die meer controle over een verkiezingsuitslag en een president kunnen hebben dan zou moeten kunnen in een democratie. Veel verontrustender nog is het grote aantal internationale advocatenkantoren die zich onder andere bezig houden met financiën, vastgoed en faillissementen met dollars lopen te smijten voor meerdere campagnes, maar vooral voor Hillary.
We zien dus dat voor het overgrote deel banken, advocaten en mediamagnaten de kandidaten financieren. Controle over geld, controle over de wet en controle over informatie (lees : propaganda). Welke belangen hebben deze bedrijven bij het verkozen worden van deze kandidaten? Wat bezielt een bedrijf toch om tegengestelde kandidaten te financieren? Het antwoord is natuurlijk macht. De financiers van de campagnes hebben de lepel in de pap in alles wat nodig is om een land te controleren. Wie gaat dan de volgende President worden?
Als we zien hoeveel budget beschikbaar is gesteld voor Hillary’s campagne mag je toch wel verwachten dat zij de volgende president word. Gezien de racistische aard van Trump lijkt het ook niet anders dan gekkenwerk wanneer hij verkozen word. Trump is daar puur om verdeeldheid te zaaien bij ontevreden burgers die zich uitgemolken voelen en vervolgens buitenlanders de schuld geven. Devide & Conquer, een eeuwenoude strategie om macht uit te voeren door middel van angst. Kijken we naar de financiers van Bernie Sanders, die grotendeels uit scholen, universiteiten, vakbonden en werknemersbonden bestaan, zou hij misschien wel de beste kandidaat zijn voor een beter Amerika en een betere wereld. Maar de wereld word nog niet beter. Sanders krijgt niet genoeg financiering om het van Hillary te winnen. Wat dan met Kasich? Die zit er gewoon tussen voor de show…
Duidelijk is nu wel, na goed je huiswerk gedaan te hebben, dat de Democratie in het machtigste land ter wereld gewoonweg opgekocht word. In Amerika is alles te koop, zelfs de President. Democratie? Nee… Kapitalisme.
Het bericht De duurste poppenkast ter wereld verscheen eerst op Het Vrije Nieuws.